| |
ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΊΝΗ Η ΦΟΡΆ
Την νύχτα σου την έβαλα, κι΄ αυτή σε ένα έπος
είναι εκείνη η φορά, που’ πες μ΄΄εγκαταλείπεις
τις νίκες που κατέγραψα, σου τις χαρίζω φέτος
να μην έχεις συναισθήματα ,είτε θυμού η λύπης
Ή μέρα μου την άγγιξε, τον δρόμο να την δείξει
την ρώτησε να μου πει, που είναι οι ντροπές σου
κι’ αυτή αντί γι’ απάντηση, ανάθεμα χαρίζει
στο φως της που τις έδειχνε, τις διαδρομές σου
Παρ’ όλη την διάσταση, που πήρε η ληστεία
αφού έλειπε ο θυρεός, πάνω από τον οίκο
σε πρόδωσε η σπατάλη και η απληστία
κι’ όταν σε ρώτησα είπες αλλού ανήκω
Την μέρα σου την έβαλα, να μου πληρώνει νοίκι
μήπως και την κλεψιά σου ,έτσι να την ξεχάσω
μα αυτή μου έδωσε ,ψεύτικο χαρτζιλίκι
δεν ήθελε από τα κέρδη της, τίποτα να πιάσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
