|
Νοσταλγώ την παρουσία σου ,
η απουσία σου με σκοτώνει ,
ζω με την ελπίδα να σε ξαναδώ.
Νοιώθω υπερβολικά δυνατός ,
σου γράφω ποίημα με πέννα
και μελάνη από την καρδιά .
Ας έχει ατέλειες θα με συγχωρέσεις
αφού οι λέξεις αγάπης
είναι βγαλμένες από την ψυχή
γιατί εσύ γνωρίζεις από αγάπη.
Κόρη ενάρετη ταπεινή,
πλάσμα θεσπέσιο ξεχωριστό,
θέλω τα μάτια σου να ξανά δω.
Το κοκαλάκι στα μαύρα σου μαλλιά ,
τα σκούρα ρούχα σου με στρας
φουλάρι στον όμορφο λαιμό φοράς .
Θλιμμένα τα μάτια σου παραπονεμένα
μειδίαμα πίκρας στα χείλη τα λεπτά
να είναι η αιτία που σ’ αγάπησα τρελά;
Θα μείνω πάλι μόνος ,
ψυχρά φιλιά να δώσω
στην γυάλινη ψυχρή οθόνη
μαζί με μοναχικές καληνύχτες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|