| ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ
Οι ευχές που πέφτουν τις νυχτιές
σαν τέρατα φωνάζουν
για ν’ ακούσω πως έγιναν
τον λάκκο να μου σκάβουν
να βλέπω πως ασύδοτα
τις ελπίδες να μοιράζουν
και σένα σαν θεό
μπροστά μου να δοξάζουν
Είμαι καράβι που αγκυροβολεί
χωρίς να πιάσει ντόκο
που ο ναυτικός του κρυφά το
εγκαταλείπει
ψάχνει να βρει τον έρωτα
και ας πληρώσει τόκο
αφού από το ταξίδι του
είναι αυτό που λείπει
Τα λόγια που καίνε τις μορφές
καθόλου δεν διστάζουν
να λένε στην αλήθεια
τους άλλους να τους κάψει
γιατί έμαθαν να μην τους διατάζουν
αφού το δίκιο τους να σταματήσει
ποτέ του δεν θα πάψει
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|