koyloykakoselias
16-10-2022 @ 10:38 | ::up.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Τασο. | |
Μπόσινας Νίκος
16-10-2022 @ 10:50 | Πάρα πολύ ωραίο.
| |
Γιώργος Καλ-Ελ
16-10-2022 @ 11:14 | ::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Κων/νος Ντζ
16-10-2022 @ 13:26 | ::up.:: ::love.:: ::hug.:: | |
-Ειρήνη-
18-10-2022 @ 13:58 | Δεν υπάρχει τίποτα παράταιρο στο να γράφει κανείς για τον έρωτα σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται - ακόμα και σαν ανάμνηση δείχνει ότι είναι ζωντανός, αν τον ξεχάσει, γνώμη μου είναι θα νιώθει νεκρός μέσα του. Όμορφο και στοχαστικό ποίημα. Είθε στη ζωή σου να υπάρχουν πάντα αηδόνια...
...Σε γνώρισα ναυαγός σε μια μεγάλη πόλη
που οι άνθρωποι περνούν και χάνονται
με μια βουή ωκεανού.
Κι ήταν σα θαύμα το πώς βγήκαν
καινούρια λόγια απ΄το στεγνό μου στόμα.
Τ΄απόθεσα χωρίς καμμιάν εγγύηση,παράλογα
σ΄ένα μπουκάλι και το΄ριξα στην άσφαλτο.
Ήξερα πως δεν είχα τίποτα να περιμένω
μα δε βρισκόμουν πια στην πρώτη μου νιότη
κι η σύνεση γινόταν μια πολυτέλεια δυσβάσταχτη...
Τ. Πατρίκιος | |
χωρίς λόγια
18-10-2022 @ 21:45 |
παράκαιρο όχι! Η Ουράνια Αφροδίτη (όχι η πάνδημος Αφρο μην μπερδευόμαστε) είναι Γνώση.
| |
Νταλαρομπασης
23-10-2022 @ 10:23 | ::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΕΛΛΑΝΙΟΣ
23-10-2022 @ 23:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
01-11-2022 @ 17:22 | Παρα πολύ ωραίο | |
 |
