| |
Να έπαιρνα θεέ μου ένα στρατί, να μ` έφερνε κοντά σου
για να φιλήσω ευλαβικά, τα κρινοδάχτυλα σου.
Να μ` ανοίξεις ορθάνοικτα, πόρτες και παραθύρια
πάνω μου να σε σφίξω εγώ κι` όλης της γης χατήρια.
Να φέρω μέλι και κονιάκ, να φέρω αμβροσία
να γλυκαθούν τα χείλη σου, γλυκιά μου αμαρτία.
Στα σεντονάκια σου να μπω, να σου χαρίσω πόθο
κι` όλη τη νύχτα να τρυγώ, το φιλντισένιο κόρφο.
Μια αλυσίδα να γινούν, απόψε τα κορμιά μας
σαν στρείδια να κολλήσουμε και να χτυπά η καρδιά μας.
Να σου χαρίσω ηδονή με χέρια και με χείλη
και ν` σ` ανοίξω διάπλατα, Παράδεισου τη πύλη.
Να σε στολίσω γιασεμιά, να σε στολίσω κρίνα
να γύρω ν` αποκοιμηθώ, στα περιστέρια εκείνα.
Τα δυο περιστεράκια σου, που` χουν όλη τη γλύκα
χίλια φεγγάρια κι` άλλα δυο, μέσα σ` εκείνα βρήκα.
Ταξίδια άγιας ηδονής, θε να σε ταξιδέψω
της νιότης τους καρπούς, άπληστα να τους δρέψω.
Να μπλέξουμε, να σμίξουμε, μέχρι να` ρθει η αυγή
θα σε κοιμίσω τρυφερά, σαν το μωρό παιδί.
Κι` όταν το φως αχνά θα βγει, μέσα απ` το παραθύρι
δεν θα χορταίνω να κοιτώ, το δέρμα το ζαφείρι.
Απόψε, δεν θα σηκωθώ, απ` τα σκεπάσματα σου
και ως το δείλι θα ριγώ, απ` τα σκιρτήματα σου.
Κι` αν κουραστείς να μου το πεις, σ` αφήνω δυο σημάδια
στο λαιμουδάκι έβενο, θα` χουμε, κι` άλλα βράδια.
18-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
