Tόσο βαθειά με πονάς
και ας ξέρω ότι δεν θαρθεις,
είναι τόσα πολλά που μας
χωρίζουν,λέξεις ακατανόητες,
που ξεριζώθηκαν ενα ψυχρό
βράδυ, με οδύνη στα μάτια σου..
αν δεν έρθει το τέλος του κόσμου
και είμαστε ακόμα όρθιοι,
όταν οι ψυχές γνωρίσουν τί
αντικρίζουν,είναι σίγουρο
πως θα ξαναειδωθουν στην άκρη
του δρόμου,εκεί που ξεκίνησαν μαζί.
