| Κάτι παλιά κι αγαπημένα,
κλασσικά εικονογραφημένα,
τα ’χουμε στο ντουλάπι βάλει,
τώρα που γίναμε μεγάλοι.
Κι απ’ το ντουλάπι μας κοιτάζουν,
«γιατί; Γιατί δε μας διαβάζουν;»,
μονολογούνε λυπημένα,
σκισμένα και κιτρινισμένα.
Εμείς, δοσμένοι στον αγώνα,
μαζεύουμε, για το χειμώνα,
κουβέρτες, ξύλα κι ό,τι πρέπει,
με πάντοτε αδειανή την τσέπη.
Και πού να μείνει λίγος χρόνος,
άλλος με φαμελιά, άλλος μόνος,
τα χρόνια μας έχουν περάσει,
τα παιδικά... Με τόση βιάση.
Μια μέρα, ανήμποροι και γέροι,
σαν το ξερόφυλλο στ’ αγέρι,
τυχαία θα δούμε ότι εκεί μένουν
κι έστω κι αργά, μας περιμένουν.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|