Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131545 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζαμάνια
 Καλό βράδυ σε όλες και σε όλους
 
Της νιότης μου, της κάντιας, χρόνια μακρυσμένα,
που το καθένα τους, εβάσταξε πολύ,
αν θα 'φτανε στιγμή, να είναι περασμένα,
ξέτασα, κι αν ποτές θ' αλλάζανε στολή.

Ή μέρες, και βδομάδες, και μήνες θαλπεροί,
θα επιμέναν, στο βουβό το διάβα τους,
τ’ αργό, σε χρόνων υστερνών ρούγα βοερή,
βαστώντας κάπως μέρος απ' τη λάβα τους;

Τώρα, στης ζήσης μέση, -ίσως, και πιο πέρα-
το βλέπω καθαρά, πως φέβγουνε γοργά...
Και τι δε θα 'δινα, να μπόριε κάθε μέρα,
κι η κάθε ώρα μου να μη με σαλαγά;

Μου μοιάζει πως, ακόμα, δουλειά μ' αναλογεί,
μα χρεία δεν έχει, βουκέντρας, να γενεί…
Της ρέγουλας μαθός, στων έργων μου αρμογή,
αξία δεν προσμένω, με βιάση δυσμενή.

Της ζήσης μου ζαμάνια πριν βρούνε τελειωμό,
και φτάσουν σε ασπέδιστη καταστολή,
το σήμερα, στο χθες μου, θέλω, το χλωμό,
να βαφτιστεί, και ν’ αχναρίσει τη βολή…

Στερνές μου διάξεις, τότες, μπορεί τάξη να βρουν,
αργές ως παιδιού, ως τ' άνδρα γρήγορες,
με την ελπίδα, φόβους μου να φιλοδωρούν,
σβραχνάδες μου μ' ανθιβολές παρήγορες.

Όταν βασίλεμα χρυσώσει το λιβάδι,
ζαμάνια μου, εκεί, πολλά θα μαζευτούν,
και έργα μου θα είν', όλα μαζί, σμιγάδι,
της νιότης, τα φτασμένα, για να ζυγιστούν.

Μετά το στάφνισμα, θα κάτσουν στο χορτάρι,
και μόνα τους, θα λέν' για ζήση δαμινή,
μα ίσως το σκεφτούν, ακούγοντας βαρκάρη,
να λέει, αιωνιότη, πως είν' παντοτινή…


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
koyloykakoselias
24-10-2022 @ 20:03
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλησπερα Κωστα
-Ειρήνη-
25-10-2022 @ 14:57
Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, έτσι δε λένε; Όντως ο χρόνος περνάει αλλιώς ανάλογα με την ηλικία... και κάποια στιγμή σταματάς για να κοιτάξεις πίσω... ειδικά όταν έχεις αρχίσει να κατεβαίνεις την πλαγιά... ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου... προσωπικά πιστεύω ότι ένας δραστήριος άνθρωπος συνεχίζει να είναι έτσι σε κάθε ηλικία, ο τρόπος αλλάζει μόνο... και μου άρεσε η προσωποποίηση των πράξεων στο τέλος, μιλάνε αυτές εκ μέρους του δημιουργού τους.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο