| |
Πάνω σου στέκω.
Το χέρι σου δίνω,
την λάμψη μου αφήνω
μπροστά στη ματιά σου χωλαίνει η αυγή
ζητώ να με πάρεις, να γίνεις το φως μου
νεράιδα ονείρων, και σκέψης πηγή.
Γλυκά μ’ ανασταίνεις,
που δίπλα μου μένεις
μου διώχνεις τους φόβους, μου δίνεις φτερά
ανάσταση κάνεις ψυχής πεθαμένης
με σένα που στέκω πατώ σταθερά.
Μου δίνεις και παίρνω,
σαν πάνω σου γέρνω
μυζώ της χαράς σου μια στάλα μικρή
ο πλάση μου ανοίγει, να ζω καταφέρνω
που δίχως εσένα θα ήταν νεκρή…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
