Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131969 Τραγούδια, 269746 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 My job or my love
 ενας ΘΕΟΣ ξερει!!!!!
 
Γυμνοι στο κρεββατι ξυπνησαμε
μετα απο μια ωραια νυχτα
μα εσυ δεν αντεξες και
εφυγες μονομιας...!!
Για δουλεια μου φωναζες πως
πηγες μα στα κρυφα
συναντιοσουνα για.....
Σπιτι οταν ηρθες με
τον πονο μου γελουσες
και για αισχοι μου
μηλουσες.
Μετα απο χρονια σε ξαναδα
και συγνωμη μου ζητουσες
και τωρα ρωτω εσας
που διαβαζεται το
ποιημα αξιζει μια δευτερη
ευκαιρια εγω σαν ΤΟΜ λεω
οχι.Στη δουλεια μου ειμαι
ωραιος την παρεα μου εχω
ενα τετοιο χτυπημα ξανα
δεν ξερω αν αντεχω!!!!!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
20-07-2004
Εγώ θα σε ρωτήσω κάτι άλλο Θωμά!!! Αν ζητούσα τη γνώμη σου για κάτι παρόμοιο αλλά με την αντίστροφη αλλαγή των προσώπων…από Θηλυκό να δοθεί σε Αρσενικό η ευκαιρία….τι θα μου έλεγες??? Αξίζει???…Millie
Ανώνυμο σχόλιο
20-07-2004
οχι μαλλον το να σε απατησει καποιος προσβαλλει τη αξιοπρεπεια κ την εμπιστοσυνη του αλλου!Και ειναι κατι πολυτιμο που δεν δινεται καθε φορα που ζητειται κ με μια απλη συγνωμη!!(thomas)
Ανώνυμο σχόλιο
20-07-2004
Ωραία…Συμφωνώ κι εγώ μαζί σου και επαυξάνω…δίχως «μάλλον»…κάθετα…!!! Αναρωτιέμαι όμως, κάποιες στιγμές (…το έχω αυτό γενικώς : )…αν κάτι τέτοιο έχει γίνει και από τις δύο πλευρές…δεν κάνει αυτομάτως τα δύο άτομα πάλι ίσα κι όμοια? Ποιος μπορεί να επιρρίψει ευθύνες σε ποιόν τη δεδομένη στιγμή, αφού και οι δύο έχουν κάνει κάτι ίδιο?…Διευκρινίζω…πρόκειται για απορίες και ανταλλαγή απόψεων και μόνο…Συζήτηση να γίνεται…Millie
thomas
20-07-2004
ναι δεν υπαρχει προβλημα!!!!αν γινοταν απο τις δυο θα υπηρχαν δυο περιπτωσεις πιστευω η θα τα ξαναβρησκαν η θα μισουσαν ο ενας τον αλλο!!εγω παντως δεν την μισω απλως φοβαμαι να τα ξαναβρω μαζι της μηπως ξανασυμβουν τα ιδια
Ανώνυμο σχόλιο
20-07-2004
Α) Κάπως έτσι το είχα σκεφτεί κι εγώ…δύο τινά υπάρχουν, όντως…θα ξανά συμφωνήσω μαζί σου! Β) Το μίσος Θωμά σαν λέξη και ακόμα περισσότερο σαν συναίσθημα είναι πολύ άτιμο πράγμα!!! «Τρώει» το μέσα μας αργά και στο τέλος μόνο αυτός που το νιώθει χαλιέται…και είναι και κάτι που θα το κουβαλάει πάντα…μαζί με τις τύψεις του για τις «κακίες» που σε αναγκάζει να κάνεις…(επίσης κάθετη για τη συγκεκριμένη λέξη που δεν έχω νιώσει και δεν θα νιώσω ποτέ…Δεν αξίζει…). Καλά κάνεις και δεν το νιώθεις για εκείνη…Από ‘ κει και πέρα…και σχετικά με τη δεύτερη ευκαιρία…είναι πολλά αυτά που θα ήθελα να πω (μια και οι άνθρωποι είμαστε ολίγον απρόβλεπτοι, ειδικά σε ότι έχει σχέση με συναίσθημα…), αλλά θα αναφέρω μόνο ένα…Όλα όσα γίνονται, στη ζωή μας, θεωρώ, ότι είναι «γραμμένα»…θα γίνουν έτσι κι αλλιώς…το μόνο που κάνουμε σαν άνθρωποι είναι να το καθυστερούμε…τίποτα περισσότερο…Αν είναι λοιπόν να ξαναδοθεί μια δεύτερη ευκαιρία θα γίνει…αλλιώς δεν θα γίνει ποτέ…Σκέψου όμως τη θέση εκείνων…που έχουν δώσει και 3η και 4η κ.ο.κ….???Millie
Schatzi
20-07-2004
Μη μας ρωτάς...Ρώτα μόνο την καρδιά σου.Και να θυμάσαι : Ποτέ δεν φταίει ένας σε ένα χωρισμό (schatzi)
Ανώνυμο σχόλιο
21-07-2004
Μια ταπεινή γνώμη.... Οι σχέσεις δεν είναι συμβόλαια με ρήτρες και ασφαλιστικά μέτρα. Επιπλέον κανείς δεν ανήκει σε κανέναν. Και πάντα ο χρόνος παίζει περίεργα παιχνίδια συνήθως αν κάνουμε το λάθος να θεωρούμαι κάποια πράγματα ή καταστάσεις σαν δεδομένα. Δώσε μια ευκαιρία ακόμα.. Αν κάνει ξανά τα ίδια μην κατηγορήσεις το εαυτό σου οτι έπεσες θύμα, εσύ έδωσες απλά μια ευκαιρία . Αν όμως δεν δώσεις δεύτερξ ευκαιρία, μπορεί κάποτε να κατηγορείς τον εαυτό σου γι' αυτό. Πάνω απ' όλα μην διστάζεις να δίνεις ευκαιρίες στους άλλους (αν πραγματικά νοιάζεσαι γι' αυτούς). Κι αν ακόμα αποδειχτούν ακατάλληλοι και σου φερθούν άσχημα, μην θεωρήσεις οτι σε πιάνουν κορόϊδο. Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου, τόσο πιό πολύ θα κερδίζεις σε επίγνωση και αυτοεκτίμηση και δεν θα έχεις ανάγκη την επιβεβαίωση κανενός. Να δίνεις απ' το ψυχικό σου απόθεμα, ποτέ δεν είναι λάθος. Αν ο άλλος δεν το εκτιμά, δικό του πρόβλημα. Η άποψή μου είναι αυτή σε γενικές γραμμές. Φιλικά...Νίκος
Ανώνυμο σχόλιο
21-07-2004
ευχαριστω παιδια για οτι ειπατε αλλα αποφασησα να μην την δωσω
Ανώνυμο σχόλιο
21-07-2004
Η απόφαση είναι δική σου…σίγουρα!!! Παρ’ όλα αυτά θα συμφωνήσω με τον Νίκο, γι’ αυτό είπα να σκεφτείς και εκείνους που έχουν δώσει και 3η και 4η ευκαιρία….Είναι πολύ βασικό να μη σε «τρώει» και ακολουθεί η απορία του « Αν θα είχα κάνει αυτό…θα ήταν αλλιώς τα πράγματα». Εμένα μου κόστισε πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάτι τέτοιο και όταν ήρθε η ώρα για το «ξεκαθάρισμα», άσχετα από το αποτέλεσμα, αυτό που σίγουρα μπορώ να σου πω είναι πως πλέον δεν απορώ…κοιμάμαι ήσυχη γιατί έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου και σίγουρα τα έχω πια καλά με τον εαυτό μου!!! Δεν με νοιάζει ο πόνος που προκλήθηκε σε δεδομένες στιγμές….ούτε τον φοβήθηκα…Ακόμα και από αυτόν έμαθα και πήρα πολλά! «Λυτρώνεσαι» και συνεχίζεις ακάθεκτος…Αν νομίζεις, λοιπόν, πως έχεις τη δύναμη να συνεχίσεις και δεν θα είναι ένα «αγκάθι» στη ψυχή σου…κάντο! Αν έχεις αμφιβολίες και απορίες…δέξου το…Στο τέλος θα ξέρεις ότι έκανες τα πάντα και θα είσαι ελεύθερος όμως…δεν θα σε ξανά απασχολήσει…παρά μόνο σαν ανάμνηση…Millie
Ανώνυμο σχόλιο
22-07-2004
Ισως αλλα επειδη εχω πληγωθει πολλες φορες απο το ιδιο ατομο στο παρελθον και ειδα πως τα καλα που μου εκανε οταν ειμασταν μαζι ηταν πολυ λιγα ενω οι στεναχωριες μεγαλες πηρα την αποφαση να μην την δωσω αλλη ευκαιρια ευχαριστω για οσα λετε σε ολους!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο