| |
Ονειρεύτηκα χθες βράδυ
σ` ένα κήπο μυρωδάτο
κι` άκουγα μες στο σκοτάδι
των αγγέλων το κοντράτο.
Ονειρεύτηκα μια πόλη
να` χει αγιόκλημα, θυμάρι
Κυριακή, γιορτή και σχόλη
να την εφωτίζουν φάροι.
Ονειρεύτηκα άσπρα κρίνα
σ` επιτάφιου λειτανία
κι` όσα με πονούν εκείνα
απ` τα πρώτα τα θρανία.
Ονειρεύτηκα στάχια χρυσά
τρυγητούς, αλώνια, μύλους,
τα στασίδια με τα σα
κι` όλους τους θεούς μου φίλους.
Ονειρεύτηκα, ονειρεύτηκα, την αγάπη
σ` ασημόχρυσο ένα τάσι
ποταμούς, κρουνούς χρυσάφι
το παιδί να μην διψάσει.
Ονειρεύτηκα τ` άσπρα πουλιά
μηνύματα ειρήνης φέραν
άνοιξαν οι μάνες την αγκαλιά
στην πλάση, την προσφέραν.
Ονειρεύτηκα γλυκό ψωμί
στην οικουμένη να περσέψει
να μην γιορτάζουν αριθμοί
να τραγουδώ σαν φέξει.
Όνειρα είδα ενός παιδιού
και ξύπνησα χαράματα
μ` ένα λυγμό του στεναγμού
κι` όλα γύρω χαλάσματα.
Γερνώ και βλέπω γιασεμιά
σε κάθε παιδικό κεφάλι
της λύτρωσης μου ανασαιμιά
μα όλο ξυπνάω πάλι.
Κοιτώντας τ` ασημένια μου μαλλιά
θέλω να φύγω, να χαθώ
σε παραδείσους με βιολιά,
στο τρύγο απόψε να βρεθώ.
29-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
