|
| Βροχάρης (νοέμβρης) | | | Καλό μήνα και καλό βράδυ σε όλες και σε όλους. | | Ο Αηταξιάρχης έφτασε, γλυκός, με μια σβελτάδα,
ξοπίσω του, πλουσιόθωρο Σπαρτή, αμφισβητώντας,
τα πράσινα μπαλώματα, χρίζοντας κιτρινάδα,
και, χρυσαφιές αποθωριές, αριές, γυροπετώντας.
Τα φύλλα που 'ναι στα κλαριά, τα σέβεται ακόμα,
αν και τα περισσότερα, Μπρουμάρη προσκυνήσαν,
και τρεχοπαίζουνε εκεί, βιαζούμενα, στο χώμα,
με αγεροπνοές, που το δροσιό αλησμονήσαν.
Και στις γωνιές των σοκακιών, τοιμάζουνε κουμούλες
κι όλα μαζί στοιβάζονται, το 'να πάνω στο άλλο,
κάποια γοργά, κάποια αργά, σβησμένες πια ψυχούλες,
που δρέμουν να γλιτώσουνε κάποια βροχής το σάλο…
Τι, κάπως, το κατέχουνε, πως του Νιαστή η γλύκα,
ταχιά θα γένει σκοτεινιά, θα γένει δυσθυμία,
και τα πλουμίδια του, απ' της καλοκαιριάς την προίκα,
θα τ' αρνηθεί, για πρόστυχο, αθατερό μανδύα.
Κι η σβελτοσύνη θα χαθεί, κι αργά πάνω απ' τη γη,
θε να περνά κερνώντας την, ομίχλες και βροχάδες,
πάν' από δρόμους, γέφυρες, μιας πόλης την κλαγγή,
θα φέρει τους κρυοπαγερούς, τους τσουχτερούς βοριάδες.
Καινούργιες νόρμες για το φως θα κανονίσει γνοφερές,
κι η φλόρα, απροστάτευτη, κεφάλι θε’ να σκύψει,
κι υπόδουλη θα τις περάσει, μέρες του θλιβερές,
με μαντηλίδες, μεσκουλιές, την απονιά τ' θα κρύψει.
Μα, σε ντουρσέκια νοτερά, μπορεί να 'χει το νου του,
των διάβηδων περπατησιά, να πάει στους καστανάδες,
και δρασκελιές να μην γρικήσει του κατοπινού του,
που θα τον διώξει φέρνοντας τις μεγαλογιορτάδες...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
koyloykakoselias 01-11-2022 @ 20:15 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλησπερα Κωνσταντινε | | -Ειρήνη- 06-11-2022 @ 09:03 | Η Μέρα συνέχεια μίκραινε, πιεσμένη
από μια νύχτα κυρτωμένη και πρόωρη
Το Απόγευμα έριχνε το λιγοστό του Κίτρινο
στο βαθύ Δειλινό-
Οι Άνεμοι έβγαλαν τις πολεμικές τους συνήθειες
Τα Φύλλα ζήτησαν άδεια και την πήραν-
Ο Νοέμβρης κρέμασε το γρανιτένιο καπέλο του
πάνω σε καρφί βελουδένιο.
Ε. Ντίκινσον. | | professorark 06-11-2022 @ 12:06 | Η Έμιλυ Ντίκινσον, σε κάποια επιστολή της, έγραψε:
"November always seemed to me the Norway of the year"...
(Ο Νοέμβριος πάντοτε μου φαινόταν σαν την Νορβηγία του χρόνου)
Πως είναι η Νορβηγία τον Νοέμβρη? Είναι ο τόπος όπου, σε γενικές γραμμές, τον μήνα αυτό, ο χλωμός ήλιος, η βροχή, το χιόνι, ο πάγος, το χαλάζι, η σκοτεινιά, οι θύελλες τείνουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την προοχή των κατοίκων ή των επισκεπτών. Προφανώς δεν πρόκειται γαι τον πιο φιλικό καιρό.
Προτιμώ, λοιπόν, να πω ότι για εμενα ο Νοέμβρης είναι η Μακεδονία του χρόνου, με τα πλούσια χρώματά της και με τον συνήθως ήπιο φθινοπωρινό προς χειμωνιάτικο καιρό της.
Και το προτιμώ αυτό γιατί, εκτός των άλλων, μάλλον είναι απίθανο να συναντήσεις καστανάδες (και τσίπουρο φυσικά), στη Νορβηγία...
Η Ντίκινσον κι εγώ γράψαμε και γράφουμε και θα γράφουμε (τουλάχιστον ο ένς από εμάς) για έναν άλλο Νοέμβρη, αφού εκείνη έζησε σε μια μάλλον σκοτεινή χώρα κι εγώ ζω σε μια χώρα που φλερτάρει συνεχώς με το φως.
Ευχαριστώ για το σχόλιο, πάντως... | | -Ειρήνη- 07-11-2022 @ 14:36 | Οι μέρες έχουν μικρύνει με την αλλαγή της ώρας, τα φύλλα πέφτουν και στο ποίημά σου μιλάς για βροχές, κρύο, βοριάδες... αλλιώς είναι ο Νοέμβρης όταν μπαίνει κι αλλιώς όταν βγαίνει... γι' αυτό και έβαλα τους στίχους της Ντίκινσον. Ο βορράς της Ευρώπης και ο βορράς της Ελλάδας οπωσδήποτε διαφέρουν... τι θα είχε γράψει αν είχε ζήσει σε μια χώρα πιο νότια στο χάρτη... και ειδικά το χειμώνα είναι που αναζητά κανείς πιο πολύ το φως... κι εγώ ευχαριστώ για την απάντηση. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|