| |
Φοβάμαι μου είπε,
μην και χαθούμε μέσα
στην τόση ερημιά του κόσμου,
μα δαγκώθηκα και απάντησα
μικρός ο ουρανός,
κάπου θα ξαναβρεθούμε.
Κάποιο ταξίδι θα ξανά
κάναμε κάποια στιγμή παρέα.
Δεν μπερδεύονται οι άγγελοι
με τα πουλιά,
κι ας μεταναστεύουν και οι δυο.
Θα με ρωτούσε
πως είναι μία τέλεια ημέρα,
και θα του έλεγα
σαν αυτη που ζούμε τώρα,
κάνοντας κούνια σε κάποιο
στοιχειωμένο όνειρο,
με φτερά διπλωμένα,
φοβισμένοι, ασφαλείς.
Ένα βράδυ τραυλίζοντας
με άφησε πενθώντας με τους έρωτες,
δειλός και ματωμένος.
Αγάπες,αερικα
μαχαίρωναν νοσταλγικά
την καρδιά μου,
γιατί η δόλια δεν ήξερε
πως μια τέτοια μάχη
κερδίζεται με το μαζί,
λησμόνησα το πριν,
που και που
ακόμη με ρωτάει αν τον θέλω ακόμη,
μάλλον γιατί όταν λείπεις
σε κάποιον σημαίνει
πως όντως έζησες,
Αγαπημένε μου,
κράτα εσύ τον ουρανό,
εγώ βρήκα την θάλασσα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
