| Οι νεοέλληνες ποιήτες που κλέβαν καρδιές
Γράφανε με πένα στιχους για πόνο και πονεμένα
Για αγάπες ,ξενιτιές πανω σε χαρτί γραμμένα
Για της φύσης τα κάλη και των βουνών τις ομορφιές
Μα εγώ στο σήμερα δεν ξέρω τα άγρια και τα ήμερα
Το μολύβι σαν κάπως βαρύ και για εκτύπωση το χαρτί
Δεν ξαποσταίνω κάτω απο δέντρα δεν ξαπλώνω στην χλόη
Δεν φεύγω ούτε έρχομαι απο δω ούτε ακούω το ρολόι
Αλήθεια σου λέω νεοέλληνα αγαπημένε ποιήτη
Γράμμα αποφάσισα να σου γράψω για τούτη την εποχή
Που όλοι οι ποιητάδες κάνουν ποιήματα με το κουμπί.
Κική Ματέρη
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|