|
Κρατηθήκαμε από τα κλαδιά
αγγίζοντας τα χέρια του κόσμου
Ήταν η στιγμή
που το δέντρο μας
πλημμύρισε η φωτιά
και εκαιγε το ποτάμι
Τις ρίζες τις ρίζες φωναξαν τα πουλιά
Χελώνες σκέπασαν την καρδιά του
με βρόχινα δάκρυα ζεστα να γιάνει η πληγή
Κι ετσι δεμενα φύλλα στα κλαρια μας
γεννάμε παιδιά στο σκάλισμα της πέτρας.
ζωγραφίζοντας ένα χαμόγελο του ήλιου!
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
| |  | | | |  |
|