| |
Στο αμπέλι
Όταν φτάσαμε
Δεν έμεινε σταφύλι
Η μόνη μας ελπίδα
Η παλιά ταβέρνα του χωριού
Ήταν ανοιχτή τα μεσημέρια
Έτσι περάσαμε τον πόλεμο.
Ήταν και η κοπέλα
Που μας σερβίριζε κρασί
Και η απίστευτη ομορφιά της τραγική
Ίσως και πιο πικρή
Απ' των νεκρών τα παγωμένα χείλη
Ξέραμε πως όλα σύντομα θα χαθούν
Εκείνη πίστευε
Πως ο εχθρός θα δείξει σεβασμό
Συνεχίσαμε να πίνουμε σιωπηλοί.
j.k. 121122
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
