| Εκείνη την ανοιξιάτικη μέρα που γνωριστήκαμε, η ματιά μου σκάλωσε στα μαύρα σου μάτια κι η χαρά έδιωξε τις έγνοιες μου· τότε κάτι φτερούγισε στο στήθος μου κι ήταν τέτοιο το μέγεθος των προσδοκιών μου που δεν ήθελα να το πιστέψω ούτε εγώ ο ίδιος !
Ύστερα ήρθε το καλοκαίρι και καθώς περνούσαν οι μέρες κι εμείς τριγυρνούσαμε μαζί στους δρόμους, μέσα από τους στοχασμούς σου και κάποιες ερμηνείες σου (περίεργες) ανακάλυψα πως ήσουν πικραμένη απ΄ τη ζωή σου...
Τη βραδιά που έφευγες κι ενώ έφτανε ως τ' αφτιά μου ένας γλυκός αλλά πονεμένος σκοπός που έπαιζε στο πιάνο κάποιος στη γειτονιά μου, η ανατριχίλα ενός φθινοπωρινού αγεριού ήρθε να ταράξει τη γαλήνη μου...
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
| |  | | | |  |
|