| |
Όταν μιλά ο έρωτας
Η λογική σωπαίνει
Ό,τι και να συμβαίνει
Το πάθος κυβερνά
Έχει αυτός τη δύναμη
Κι ασκεί την εξουσία
Ρουφώντας την ουσία
Που στάζει η καρδιά...
Όταν ανθίζει ο έρωτας
Ξυπνά τη νοσταλγία
Παρθένα κόρη αγία
Στη μνήμη τριγυρνά
Μ' ένα φιλί στα χείλη σου
Φωτιές τρελές ανάβει
Ζωή να μεταλάβει
Το σώμα που γερνά...
Μα σας ξυπνήσεις κάθιδρος
Από ονείρου δίνη
Σε σφάζει η οδύνη
Η έλλειψη γελά
Η πιο σκληρή σου χίμαιρα
Φόνισσα μοιάζει σήμερα
Στάζει χολή στο αίμα σου
Τα μάτια σου θολά...
Λες ικανός θα ήσουνα
Άνθρωπο να σκοτώσεις
Το Χάρο ν' ανταμώσεις
Για μια μόνο ματιά
Μα σαν η νύχτα έρχεται
Σε πνίγει το σκοτάδι
Στην κόλαση του Άδη
Δεν βρίσκεις συντροφιά...
Μόνος τον πόνο γεύεσαι
Το δάκρυ καταπίνεις
Μερίδιο ευθύνης
Θαρρείς δεν έχεις πια
Μα δίχως θάρρος έρωτας
Πλήρωση δεν αξίζει
Εκείνος που γκρεμίζει
Ολόκληρο ντουνιά
Για μια μόνο συνάντηση
Για ένα μόνο βλέμμα
..
Ένα μεγάλο ψέμα
.. θα ζήσεις.. κι ερημιά...
7-5-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
