| |
Σε δρόμους με θορύβους περπατώ
παρέα μ’ αιμοβόρα κτήνη
γιατί μ’ έχεις αφήσει μοναχό
στην απονιά και στην οδύνη.
Δεν έχω έναν ώμο ν’ ακουμπώ,
μιαν αγκαλιά για να βουλιάξω,
ούτε και σένα για να στηριχτώ
μες στην καρδούλα σου ν’ αράξω.
Μου λείπεις εσύ και κλείσανε λιμάνια και μουράγια
τα σοκάκια ερημώσανε
κι ατελείωτα σαν της νυχτιάς τ’ αλλόκοτα σκοτάδια
χίλια βάσανα με ζώσανε.
Μου λείπεις εσύ και πως να ζω δεν έχω τα κουράγια
και τα ντέρτια μου με λειώσανε
εξαιτίας σου οι δαίμονες ολόκληρα κοπάδια
δηλητήριο μου δώσανε.
Ολόκληρη την πόλη τριγυρνώ
σαν το παιδί στη βιοπάλη
και σβήνω γιατί χώρια σου εγώ
στο μαύρο βρίσκομαι το χάλι.
Λίγες οργιές πριν από τον γκρεμό
μα η καρδιά σου είναι χιόνι
με πας στο χάος και στο χαλασμό
σαν άβολο δικό σου πιόνι.
Μου λείπεις εσύ και κλείσανε λιμάνια και μουράγια
τα σοκάκια ερημώσανε
κι ατελείωτα σαν της νυχτιάς τ’ αλλόκοτα σκοτάδια
χίλια βάσανα με ζώσανε.
Μου λείπεις εσύ και πως να ζω δεν έχω τα κουράγια
και τα ντέρτια μου με λειώσανε
εξαιτίας σου οι δαίμονες ολόκληρα κοπάδια
δηλητήριο μου δώσανε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
