| |
Λίγες μέρες πριν την πρωτοχρονιά του 1968 επέστρεψε ο πατέρας από τη Γερμανία όπου πήγε να δοκιμάσει τη τύχη του σαν εργάτης σε εργοστάσιο κι άντεξε μόνο ένα χρόνο ,δε μπορούσε ν' αντέξει το κλίμα της κεντρικής Ευρώπης. Δεν άντεχε μακριά από την όμορφη φύση και τα κτήματα του χωριού του όπου αυτός ήταν ο αφέντης. Στα μπαγκάζια του είχε συμπεριλάβει και μια έκπληξη για εμάς που άφησε πίσω , μία ασπρόμαυρη SΑΒΑ τοποθετημένη πάνω σε ένα όμορφο έπιπλο καρυδιάς με πόδια περίπου στα ογδόντα εκατοστά. Ήταν η μοναδική τηλεόραση του χωριού κι ευτυχώς για καλή μας τύχη βρήκαμε σήμα από τη πλευρά της Γιουγκοσλαβίας γιατί η χώρα μας τηλεοπτικούς σταθμούς δεν είχε .Τουλάχιστον βλέπαμε εικόνες γιατί τη Σέρβικη γλώσσα δεν την καταλάβαινε κανένας στην οικογένεια. Ευτυχώς όταν είχε ξένες ταινίες καταλάβαινα λίγα πράγματα με τα Αγγλικά που γνώριζα . Έτσι λίγους μήνες μετά είχα την τύχη να παρακολουθήσω τυχαία μια συναυλία των Beatles και μάλιστα σε παγκόσμια μετάδοση, δεν ήξερα τι θα επακολουθήσει. Το απόγευμα στις πέντε και μισή της 16η Ιουλίου του 1969 πραγματοποίησαν οι Αμερικάνοι την εκτόξευση του Apollon 11 προς τη σελήνη γεγονός που μετέδωσε η NASA σε παγκόσμια μετάδοση με τη συνεισφορά του δικτύου δορυφόρων , τότε κατάλαβα ότι η μετάδοση των Beatles ήταν η δοκιμή γι αυτή τη μέρα. Ήταν καλοκαίρι κι αναγκαστήκαμε να τοποθετήσουμε την τηλεόραση στην αυλή για να παρακολουθήσουν την εκτόξευση τουλάχιστο εξήντα άνθρωποι που προσήλθαν έκπληκτοι να δουν το θαύμα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μεταξύ τους υπήρχαν γυναίκες παιδιά και γέροι που δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν. Τότε το χωριό μας είχε τουλάχιστον χίλιους και παραπάνω κατοίκους σήμερα που γράφω αυτό το κείμενο έμειναν στο χωριό τριάντα νοματαίοι. Ο παππούς μου Γιώργης τέσσερις μέρες αργότερα κάθισε μπροστά στην τηλεόραση να παρακολουθήσει την έξοδο του Νιλ Άρμστρονγκ από τη σεληνάκατο είπε: “Δηλαδή τώρα αυτός ο άνθρωπος είναι εκεί κι εγώ είμαι εδώ και το βλέπω; Δεν το πιστεύω” είπε κι έφυγε από την αυλή με την τηλεόραση μαζί με τον κουμπάρο του μπάρμπα Γιώργο Σιδηρόπουλο. Δε μπορούσαν να δεχτούν οι υπερήλικες των ενενήντα χρόνων ότι η τεχνολογική εξέλιξη του ανθρώπου έφτασε σ' αυτό το σημείο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
