| |
Το δικό μου αστέρι
Σκοτείνιασε ο Ουρανός
κι άρχισε να δακρύζει
έκλεισε τα μάτια ο Θεός
και η καρδιά ραγίζει...
και η καρδιά ραγίζει.
Η αγάπη μου...
πληρώθηκε με πίκρα
και για το ενδιαφέρον μου
αδιαφορία βρήκα...
αδιαφορία βρήκα.
Εγώ δεν πάω...
σε άλλα μέρη...
εσύ είσαι πάντα...
το δικό μου αστέρι...
Απ΄το μηδέν δεν ξεκινώ
γιατί πλέον...
γιατί πλέον σε ξέρω
μαζί θα προχωρήσουμε
κι ας πονώ και υποφέρω...
κι ας πονώ και υποφέρω.
Με φάρο την ελπίδα
την αγάπη συντροφιά μας
για τ΄όνειρο θα σαλπάρουμε
η ζωή είναι μπροστά μας...
η ζωή είναι μπροστά μας.
Εγώ δεν πάω...
σε άλλα μέρη...
εσύ είσαι πάντα...
το δικό μου αστέρι...
Τα όμορφα φέρνει η ζωή
με πείσμα...
με πείσμα και ηρεμία
με επιμονή και υπομονή
έρχεται η ευτυχία...
έρχεται η ευτυχία.
Μυαλό με μυαλό, όταν συμφωνούν
όνειρα...
όνειρα θα φέρουν
μα δυό καρδιές πού ενώνονται
αγαπούν κι ας υποφέρουν...
αγαπούν κι ας υποφέρουν.
Εγώ δεν πάω...
σε άλλα μέρη...
εσύ είσαι πάντα...
το δικό μου αστέρι...
Ε-σύ-εί-σαι-πά-ντα
το-δι-κό-μου-α-στέ-ρι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
