| |
Σε εναν κόσμο παράξενο
που φλέγεται κι όλο με πειράζει
Που με περνάς παράξενο
Θαρρεψες πως με νοιάζει;
Καλύτερα παράξενος
ο δικός μου Ουρανός!
Κ ας βρήκα μπορες κ βροχές
Σε κάθε βήμα μπρος.
Καλύτερα παράξενα
Τα μέρη τα δικά μου
Γιατί στα άστρα έψαξα
την πίκρα, την χαρά μου
Κ μου έδωσε η ζωή πολλές
Να έχω αφθονία
Σαν τις δικές μου τις χαρές
Θα βρίσκεις στα βιβλία
Για πικρές άσε, μη σου πω
Θα τις κρατώ για εμένα
Τουβλάκια όμως, με χτισανε
Κ έχω θεμελιωμενα
Όνειρα!
Κ ολόφωτα όπως την κοιτώ
την κάθε ιστορία
Κάθε μου παραπάτημα
μοιάζει πλέον μαγεία!
Κοιτώ όλο στα φωτεινά
του ορίζοντα σημεία
Και βρίσκω σ'ολα νόημα
με την αστρολογία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
