| ΑΠΙΑΣΤΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ (Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2022)
Της γης τα θαύματα αφυπνίζοντας, ενώνω
το φως της μέρας, με το δείλι της σιωπής,
για κάθε τίμημα ψυχής, αδρά πληρώνω
επιταγές, προσωπικής αισθητικής …
Της νύχτας όνειρα συντάσσονται στο’ χρόνο,
αυτόν π’ αγάπησα κι ας πόνεσα πολύ,
πιστεύω στ’ άστρο της σιωπής, π’ ανοίγει δρόμο,
για να σαλέψει η σκέψη κι η ματιά η θολή …
Της σκέψης βήματα μετρώντας, καμαρώνω
για κάθε αργότερη λαχτάρα προσευχής,
μ’ αιχμή ολιγάρκειας δεινής, τιμώ τον χρόνο,
π’ αναύλωτο άφησε το μπάρκο της ψυχής …
Σκορπιέμαι αβίαστα στους τέσσερεις ανέμους,
παλεύω μόνος με θεούς, γνωστούς και ξένους,
μιλώ μ’ οράματα κι αερικά της σκέψης,
μ’ αλήθειες άπιαστες, που δεν μπορείς ν’ αντέξεις …
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|