| |
Όταν ήρθες, ο ήλιος (παρά το ότι ήταν Δεκέμβρης μήνας) ζέσταινε όλο και περισσότερο !
Αλλά ενώ η ζεστή φωνή σου γινόταν μια φλόγα που μ' αγκάλιαζε, εσύ ήσουν συλλογισμένη κι οι δισταγμοί σου ήταν ολοφάνεροι.
Ίσως να σ' απασχολούσε και η κοινωνική πλευρά...
Δικαιολογημένα· πολλές φορές οι τύψεις τρώνε τις σάρκες των ανθρώπων σαν βιτριόλι...
Απ΄ την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε, η ψυχή μου τάχθηκε με το μέρος σου. Εξάλλου, η καρδιά μια φορά μόνο διαλέγει...
Ύστερα μπλεχτήκαμε στη λουλουδένια αλυσίδα του έρωτα και απολαμβάναμε (στους ρομαντικούς περιπάτους μας) τις υπέροχες δύσεις του ηλίου και τις ειδυλλιακές ακρογιαλιές...
Η αποχώρησή σου ήταν για μένα, στην αρχή, ένας καημός που δεν είχε όρια. Ωσότου προσαρμόστηκα δίχως παράπονο, συνειδητοποιώντας αφενός ότι η γνωριμία μας ήταν ένα ανέλπιστο παιχνίδι της μοίρας και αφετέρου ότι όλο αυτό που ζήσαμε, ήταν παράλογο μεν, ελκυστικό δε...
Τώρα, τα βιωμένα συναισθήματά μας αναδύονται από τη μνήμη μου θαμπά κι αόριστα !
Σαν να μην συνυπήρξαμε ή σαν να βλέπαμε ένα όνειρο.
Σίγουρα πάντως, ήταν Δεκέμβρης μήνας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
