| |
Εκεί που φυτρωνε....
Εκεί που φυτρωνε φλισκουνι κι άγρια μεντα
εκεί που η φύση σκορπαγε τα γιατρικα
δες πως κατάντησαν κορφές, πιάσε και μετρα
πόσα συσσωρευσαν απάνω τους κακα
Εκεί που φυτρωνε θυμάρι και λουλουδια
Και μοσχοβολαγαν γελώντας οι πλαγιές
στο γυρολο-ι τα μελίσσια τραγουδουσαν
τώρα υψώνονται του κόσμου οι σκιές
Εκεί που η ρίγανη το τίλιο και το τσαι
στολίζει άκρες πέτρινες, σαν ζωγραφιές
τώρα ασχημιες στέκονται κι όλο φωναζουν
Πως σου κατέστρεψαν στιγμές σ'ανηφοριές
Η απληστία προκαλεί και ξεφωνιζει
σαν να' ναι πορνη που γυρνα στις γειτονιές
τη φύση ρήμαξε με ο, τι την αγγίζει
θλίψη γεμίζουν οι εικόνες θες δεν θες
Εξαφανιζονται τα δέντρα και οι θαμνοι
εκμηδενιζεται η ανάσα της ζωής
τώρα της λύπης, μας φοράνε το στεφάνι
Χωρίς λουλούδια ευωδιαστά και δεν μιλεις
Δεν αντιδράς σ'αυτη την αλογη ασχήμια
Κλείστηκε ς μόνος στα κελιά της φυλακής
σ' αυτή που σου'δινε ζωή, βλέπεις τη γύμνια
Και από πάνω όλα τα χειροκροτεις
Κ. Λ. Inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
