| |
Ποσες φορες θα φυγεις θα γυρισεις
ποσες πληγες ακομα θα μου ανοιξεις
το σ'αγαπω το νοημα εχει χασει
ηταν μια λεξη που εσυ εχεις ξεχασει
Περασες και εκανες μια σταση στην ζωη μου
ποτε δεν ενιωσα πως ησουνα δικη μου
παντα φοβομουνα εγω τον ερχομο σου
ησουν θηλια που σφιγγει στον λαιμο μου
Η αγκαλια μου ηταν παντα ομως αδεια
οπως αγαπη μου τα απιαστα φεγγαρια
σταλια σταλια ρουφουσα ευτυχια
και παντα εχανα στο τελος την ουσια
Καθε που εφευγες στον πονο μου χανομουν
καθε που γυριζες τα δακρυα στεγνωναν
τωρα στο γελιο σου δεν βλεπω την χαρα μου
τωρα εχω μαθει να πετω με τα φτερα που ειναι δικα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
