| |
Προσευχή! https://youtu.be/zD6iiMispGE
Όσα κι αν η ζωή μας βάζει περιθώρια
Μονάχα μια ματιά μπροστά χαράζει νέα όρια...
Σε ένα πεδίο ορισμού καθένας μας γεννιέται
Με σχέδιο πλοήγησης ρυθμίσεις και κανόνες...
Για άλλους η ζωή χρυσό κλουβί κι άλλος την καταριέται,
μα πάντα θα ναι πρόκληση βαθιά μες τους αιώνες...
να βγεις μέσα από το κλουβί σαν ώριμος αντάρτης,
σε μια κατάβαση αλπική , πιλότος, σχοινοβάτης…
Καθώς το ξέφρενο ταξίδι μες την αδρεναλίνη
αργά αλλά σταθερά αντικρύζει την ευθύνη,
να παραδώσεις φως, ρυθμό στην νέα ζωή
για να στοχεύει πιο ψηλά και να ευημερεί…
Όσο η Ζωή αποτελεί Δώρο Θεού στην Πλάση
θα έπρεπε ο άνθρωπος να βρει τρόπους να το εκφράσει...
Διχόνοιες , πόλεμοι , έριδες να λείψουν με τη μία
Αν ήταν να εξαφανιστεί για πάντα η κακία…
Αντί για επιδόματα κι εράνους για τους λίγους
η Πολιτεία να νοιαστεί, να σώσει τους κατοίκους
από οικονομικές επιδρομές με αβάσταχτα τα βάρη
που «κόβουν την αναπνοή» , Δώρο που έχουμε πάρει…
Άκουσα ανακάλυψαν ενέργεια αιώνια
και μπαταρίες που λειτουργούν για 400 χρόνια…
Βαλίτσες γιομάτες μετρητά κινούνται παρανόμως
κι ο πλούτος συσσωρεύεται βαθιά στους … υπονόμους!
Συναλλαγές ψηφιακές τρελή τεχνολογία,
κι η επιστήμη ξεπερνά την κάθε φαντασία…
Σκέψου να ανακάλυπταν και μια εφαρμογή
που θα έλυνε το πρόβλημα της φτώχειας στη ζωή...
Όπως εκπέμπεται το ΣΟΣ στον κίνδυνο απ' τα πλοία,
αισχάτη ελπίδα του φτωχού το μπαττον "ευσπλαχνία"!
Πόσες ζωές θα άλλαζαν, πόση χαρά θα είχαν
όλοι όσοι στο "δούναι και λαβείν" με αγάπη συμμετείχαν...
Ωστόσο ο Άνθρωπος εδώ στην πρόσκαιρη Ζωή του
δεν βρήκε ελιξίριο, έχασε την ψυχή του...
Αν κάποτε αφουγκραστεί, δεί τον Δημιουργό του
όσο τον κόσμο «κυβερνά» θαρρώντας τον δικό του,
μπορεί και στην αναπνοή να δώσει «ασυλία»,
κάθε σφυγμός , ίχνος ζωής και μία αμνηστία,
ελάχιστο εισόδημα σε όποιον αναπνέει,
και νεογέννητα μωρά Ελεύθερα από Χρέη!
Αλήθεια δεν περιέγραψα και τίποτα σπουδαίο...
Σε ένα κόσμο ειρηνικό, χαρούμενο κι ωραίο
θα αξίζει πάντα η ζωή και η δημιουργία.
Με εργοδότη τον Θεό, η αμοιβή ΑΦΘΟΝΙΑ!
Όσα κι αν η ζωή μας βάζει περιθώρια
Μονάχα μια ματιά ψηλά χαράζει νέα όρια…
Άραγε, Που απευθύνομαι; Θα με άκουγε κανείς;
Όνειρο Θερινής Νυκτός; Ή Πόθοι Ευσεβείς;
Ευχή, ή Κατάρα τελικά αυτή η λογική;
ΑΝ δεν ακούσει ο Άνθρωπος το κάνω ΠΡΟΣΕΥΧΗ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
