Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ωριμάζοντας
 Για τότε που ωρίμασα κι εγώ....
 
Ήταν ηλιοβασίλεμα όταν φύτεψα το σπόρο των
ονείρων μου, πολύχρωμο δειλινό.
Εκεί στο βράχο καθισμένη, άνοιξα της καρδιάς μου
τα κρυφά και χάραξα της ζωής μου τα σύνορα.
Κοντά στην χρυσαφένια θάλασσα, την ώρα που έσβηνε
ο ήλιος, έκρυβα στην αμμουδιά το παρελθόν μιας
ξέγνοιαστης παιδικής ζωής, έβαζα τα θεμέλια της ΕΦΗΒΕΙΑΣ.
Πάει ο ήλιος, πάει η ξεγνοιασιά.
Ο αγέρας που φύσηξε, γύρισε τη σελίδα του ίδιου βιβλίου...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Schatzi
23-09-2006 @ 13:16
Ημουν κι εγώ εκεί. . .
~Oνειροπαρμένη~
23-09-2006 @ 15:19
Αχ! Πολύ μου άρεσε...!
Τι μου θυμίζεις....! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο