| |
Εκείνο το χλωμό κορίτσι που ζητιάνευε ελεημοσύνη
στους ψυχρούς δρόμους σε πλατείες και εκκλησίες ,
βρέθηκε το ξημέρωμα αγκαλιά με το βιολί της
στο κατώφλι του σπιτιού μου με παγωμένα χέρια
με καρδιά βουβή και σώμα άκαμπτο και κρύο.
Κανένας δεν ξέρει ποια ήταν και από πού ήρθε
αυτό που γνώριζαν ήταν οι λυπητεροί της σκοποί
και το πικρό χαμόγελό της σαν έλεγε “ευχαριστώ”
στο κέρμα που έριχναν από οίκτο οι περαστικοί
μορφασμός απογοήτευσης για τη σκληρή ζωής
στο πρόσωπό της πικρή σφραγίδα μελαγχολίας
που διαιωνίστηκε σε δύο βαθιούς μαύρους κύκλους
από κάρβουνο γύρω από τα καστανά της μάτια.
Η πείνα άφησε τα ίχνη της στο λεπτό της σώμα
ο χιονιάς και το κρύο τη συντρόφευαν ολημερίς
όπως ο ήλιος και οι καύσωνες του καλοκαιριού.
Αυτό το κορίτσι ποτέ δεν πήγε διακοπές
τη γνώριζε η χλωμή σελήνη όπως και τ' αστέρια
γνώριζαν τον πόνο της ήξεραν τους καημούς της.
Κανένας δεν ξέρει ποιο ήταν το χλωμό κορίτσι.
Απρόσωπη πόλη ,άνθρωποι δίχως αισθήματα
κανένας δεν ενδιαφέρεται να περιμαζέψει
την άψυχη σορό της τούτη τη μέρα τη ζεστή
και σαν νυχτώσει τ' αστέρια θα ψάχνουν να ζεστάνουν
με θέρμη την άμοιρη καρδιά και τη δόλια ψυχή της .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
