| |
Ζωή μου...
σαν σήμερα πριν 51 χρόνια ήρθες στο φως...σε είδα για πρώτη φορά στα 17 μου χρόνια...δυστυχώς δε το θυνάμαι...
Θα θυμάμαι όμως πάντα την πρώτη φορά που χαμογέλασες
με κατέκλυσε μία παράξενη,πανέμορφη ζεστασιά...Ίσως αυτό να είναι το χαμόγελο της αγάπης...
Ζωή μου...4 χρόνια μετά, με όλες τις δυσκολίες, όλα τα σκαμπανευάσματα να στοιχειώνουν τις λέξεις, όμως όχι τα μάτια!
Γλυκόχρονη καρδιά μου...ζεστασιά μου..χαμογελό μου...
Δε ξέρω ποια χρονική στιγμή σε αγάπησα, αλλά είναι τόσο βαθύ....σαν τον ουρανό!
Σε αγαπώ ζωή μου!
Ζωή μου
Νοημά μου
Ύπαρξή μου
λατρεμμένη...ψυχή μου
Αγαπώ τα πάντα σου...
Υ.Γ. Σαν από πάντα σε αγαπούσα
Αυτό ήταν το σχόλιο...πάμε και στο ποίημα
Σαν από πάντα σε αγαπούσα
Μες στις σιωπές μου σου μιλούσα
Το χέρι σου άπαλα κρατούσα
Αγάπη μού σου τραγουδούσα
Σαν από πάντα σε φιλούσα
Και στο σκοτάδι τους φόβους σου σκορπούσα
Μέσα στα μάτια σου κοιτούσα
Όλο το φως που σου κρατούσα
Γιατί είσαι τα πάντα φως μου
ΕΣΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ
ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΧΑΔΙ
ΝΑ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
