Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132733 Τραγούδια, 271225 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μάσκα
 
Αβυσσαλέα ο κόσμος τρέχει
κι όλο ζητούσες οιωνούς
πόσο ρωτούσες να απέχει
το φως από τους ουρανούς;
.
Έσβηνες στο ποτό με δόσεις
τη πίκρα κι έβαζες να βγεις
μάσκα που θες να τη σκοτώσεις
μα και που άλλοτε ποθείς.
.
Σου φαίνονταν μες στο μεθύσι
κραυγές αχνές μες τη σιωπή
που λέγαν όταν θα νοτίσει
ποτέ πια δεν θ΄ αποκοπεί.
.
Την πέταξες μια μαύρη νύχτα
κι έκανε κρότο στη σιγή
κι ούτε που είπες καληνύχτα
πριν τη μεγάλη σου φυγή.
.
Ξεγλίστρησες αγάλι αγάλι
και ΄γινες φως στους ουρανούς
και ορφανό το καρναβάλι
το άφησες κι ας μην τ΄ ακούς.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αισχυλος
 
tabasco0
02-01-2023 @ 10:40
καλη χρονια να εισαι καλα να γραφεις
::rock.:: ::up.:: ::rock.::
koyloykakoselias
02-01-2023 @ 11:13
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Σπηλιο.
**Ηώς**
02-01-2023 @ 11:24
::love.:: Σπήλιο να είσαι καλά!
κοποιπεηστ
02-01-2023 @ 11:34
::up.:: ::rock.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
02-01-2023 @ 16:22
Καλή χρονιά Σπήλιο ::theos.::
-Ειρήνη-
03-01-2023 @ 07:55
Καλή χρονιά liontari73. Ωραίο το ποίημά σου, ίσως να ' ναι έτσι, να τη βγάζουμε και να τη φοράμε κατά το δοκούν, μέχρι που έρχεται ο θάνατος και μας την αφαιρεί εντελώς.
liontari73
14-09-2024 @ 14:52
Σαν φτάσαμε στην Ζάκυνθο θέλαμε ένα αμάξι/ τον Νίκο συναντήσαμε φαινότανε εντάξει/ κι όλα τα συμφωνήσαμε και δεν πήρε ούτε ώρα/ και φύγαμε για Τσιλιβί περνώντας από χώρα.
.
Μα εκεί άκου ρε φίλε μου καπου έχει φανάρι/ και μου παν πώς το πέρασα με κόκκινο να πάρει/ ρε που στο διάολο βρέθηκε είπα το διαολεμενο/ και πίσω του το φέραμε λίγο κατεστραμμένο.
.
Τι είδε και φρικαρισε πολύ ο καημένος/
Κι ήταν ωχρός σαν το πανί λες κι ήταν πεθαμένος/
Και φτάνει η γυναίκα του κι αρχίζει να φωνάζει/
Χαλάρωσε ρε Αθηνά έλεγε δεν πειράζει/
.
Μ αυτή που λες ρε φίλε μου είχε πάθει υστερία/ τι θα τραβάει ο άμοιρος έλεγα μ απόρροια/ βαθούλωμα έβλεπε εκεί βαθούλωμα εκεί πέρα/
Και κάθε τόσο φώναζε αχ δεν μπορώ αέρα/
.
Ρε έλεγα τι έπαθα στο τούτο το νησάκι/
Εάν με ξαναδείτε εδώ να μην με λένε Λάκη/
Και έφυγα απ' τη. Ζακυνθο κακήν κακώς να πάρει/
Και όλα αυτά ρε φίλε μου για ένα γαμο φανάρι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο