| |
Λες να σηκώσεις τα πανιά, μα δεν φυσά τ' αγέρι
κι ο Κάλχας ξαναδιάβαζε του Αιόλου το λυσάρι,
μ' ένα παλιό πεντόλιρο σε πούλησαν στο Αλγέρι
τα ζόμπι της Ανατολής....του έρωτα οι κουρσάροι
Κι οι Αργοναύτες νηστικοί, με τα κουπιά σπασμένα
την Αία τηνε χάσανε κι αλλού έχουν μπατάρει
των Μυρμιδόνων οι στρατοί, σ' έρωτα εθισμένοι
των Αμαζόνων το χωριό, την νύχτα έχουν πάρει
Μα οι καταρράχτες του Βοριά δεν σταματούν τις νύχτες
ούτε κι οι παραπόταμοι, που ρέουν πάντα μόνοι
τα μάτια που αντικρίζουνε της λησμονιάς τους δείχτες
τα κυνηγούν οι μοναξιές...και του καημού οι δαιμόνοι
Λες να σηκώσεις τα πανιά, μα του νερού η κηλίδα
ακίνητη μεγαλουργεί, βγάζοντας φυσαλίδες,
άργησε η Ιφιγένεια, να φτάσει στην Αυλίδα
και τα 'βαλαν οι Αχαιοί, πάλι με τους Ατρείδες!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
