| |
| | Ο ήλιος εν ψυχρώ |  | | | η κάθε στροφή γράφτηκε σε διαφορετική χρονική περίοδο.... άρχισα να το γράφω σεμπτέμβρη του 2003 και το τέλειωσα Μάρτη του 2004 | | |
Ένα όνειρο, ένα λάθος
και γω να πνίγομαι στο πάθος
αυτή να φεύγει και γω να μένω
για μια ζωή να περιμένω
Γύρισε πίσω, μα όχι για μένα
θυμάμαι την είδα και τα 'χε χαμένα
Έλεγα μέσα μου, τι θέλεις, φοβάμαι
Με μια ψυχράδα τον ήλιο κοιτάμε
Τώρα σαν είμαι πάλι κοντά της
μοιάζω με έρμαιο μιας δόλια ς αγάπης
Που να 'ξέρε αυτή, τι μπόρες περνάω
χιλιάδες καρφιά με τρυπούν κι ας γελάω
Σκέφτομαι πόσο τη θέλω ακόμα
Πώς ν' αλλάξω τ' ουρανού το χρώμα
Να σήκων' άγκυρα, γι' αλλού να κινήσω
άλλο φεγγάρι στη νύχτα να χαρίσω
Μαύρα, θεοσκότεινα του χωρισμού τα μονοπάτια
δάκρυα πόνου ρέουν απ' τα μάτια
Το πώς, το γιατί, κανείς να μη ξέρει
του αντίου τ' αναπόφευκτο μου έστησε καρτέρι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | πας μη Έλλην βάρβαρος - Των την Ελλήνων γλώτταν ειδώς, μετά Θεού διαλέγεται!!! | | | |
|
~ Εφυγα ~
24-09-2006 @ 05:18 | Τώρα σαν είμαι πάλι κοντά της
μοιάζω με έρμαιο μιας δόλια ς αγάπης
Που να 'ξέρε αυτή, τι μπόρες περνάω
χιλιάδες καρφιά με τρυπούν κι ας γελάω
::yes.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
