stixoi.info: κλαίω

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

κλαίω

Βόστρυχοι ανέμου πλέκουν στα χαλάσματα
το σάλι της γριάς φθοράς
που αν και με μάτια βυθισμένα μες τις κόγχες
με γόνατα στρεβλά και με ώμους κυρτωμένους
ποτέ της δεν κουράστηκε να κάνει αυτό που ετάχθη:
να φθείρει, να οδηγεί στην παρακμή

κι εγώ να κλαίω για όλα τα βότσαλα
που αφήσανε την τελευταία τους πνοή
από το χέρι αδίστακτου εφήβου
που επιδεικνύει την επιδεξιότητά του
στα καθιστά στο μόλο κοριτσόπουλα
που σαν να τον κοιτούν
σαν να μιλούν γι’ αυτόν
σαν να κρυφογελούν πίσω απ’ τις παλάμες τους
καθώς απ’ τα μαλλιά τους τρέχει θάλασσα και ήλιος.

Φωνή υψώνει η φόνισσα των ήχων, νύχτα
την ώρα που το φως του φεγγαριού κατηφορίζει
στα απροσέγγιστα υψίπεδα του νου
κι αυτοσαρκάζεται στις φωτοσκιάσεις του
πριν να καλλωπιστεί καθρεφτιζόμενo στο πέλαγος

κι εγώ να κλαίω για τα αισθήματα
που αφέθηκαν μεσ’ τα νερά της επανάληψης
για όλους τους έρωτες που γεννηθήκαν πλάι στη θάλασσα
τάζοντας ο ένας του άλλου, το ακατόρθωτο
και που πεθάναν πριν προλάβουν να ανδρωθούν
στα δόκανα και στις παγίδες του δεδομένου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

Άθη Λ. 24-09-2006 @ 01:21	Δεν ξέρω ποια στροφή να πρωτοδιαλέξω Χρήστο μου... "κι εγώ να κλαίω για τα αισθήματα που αφέθηκαν μεσ’ τα νερά της επανάληψης για όλους τους έρωτες που γεννηθήκαν πλάι στη θάλασσα τάζοντας ο ένας του άλλου, το ακατόρθωτο και που πεθάναν πριν προλάβουν να ανδρωθούν στα δόκανα και στις παγίδες του δεδομένου." διαλέγω αυτή... καλή σου μέρα. πολύ όμορφο
ΑΙΟΛΟΣ 24-09-2006 @ 03:22	Υπέροχο Χρήστο… Θα συμφωνήσω με την Άθη… Καλημέρα… ::smile.::
agrampeli 24-09-2006 @ 05:45	με τους ::up.::
MARGARITA 24-09-2006 @ 06:38	κι εγώ να κλαίω για τα αισθήματα που αφέθηκαν μεσ’ τα νερά της επανάληψης για όλους τους έρωτες που γεννηθήκαν πλάι στη θάλασσα τάζοντας ο ένας του άλλου, το ακατόρθωτο και που πεθάναν πριν προλάβουν να ανδρωθούν στα δόκανα και στις παγίδες του δεδομένου. Και εγώ κλαίω για τα αισθήματα που αφέθηκαν σε όλα τα αγγίγματα πάνω στη πλάση.....εξαιρετικό Χρήστο ...καλημέρα
ησυχια.. 24-09-2006 @ 06:40	Παρα πολυ καλο.. ::smile.::
estia 24-09-2006 @ 06:54	Αχχχχχχχχχχ αυτή η ΑΓΑΠΗ μη κλαις Χρήστο μου μη κλαις.
Dark Princess 24-09-2006 @ 11:32	κι εγώ να κλαίω για τα αισθήματα που αφέθηκαν μεσ’ τα νερά της επανάληψης για όλους τους έρωτες που γεννηθήκαν πλάι στη θάλασσα τάζοντας ο ένας του άλλου, το ακατόρθωτο και που πεθάναν πριν προλάβουν να ανδρωθούν στα δόκανα και στις παγίδες του δεδομένου. ::cry.:: ::cry.:: Οι έρωτες που γεννήθηκαν πλάι στη θάλασσα.... Δε φαντάζεσαι πόσο μου άρεσε..... Και εγώ θα πω...Κλάψε Χρήστο να ξεσπάσεις...και εγώ μαζί σου....
justawoman 24-09-2006 @ 11:34	Υπέροχο όχι μόνο για την ένταση του συναισθήματος μα περισσότερο για το ηχόχρωμά του.
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 24-09-2006 @ 11:57	καλησπέρα χρήστο....άρχοντας των λέξεων...
Ri@89 24-09-2006 @ 12:08	::smile.::
Τσακίρη Χαρά 24-09-2006 @ 16:02	"για όλους τους έρωτες που γεννηθήκαν πλάι στη θάλασσα τάζοντας ο ένας του άλλου, το ακατόρθωτο" ......μα γράφεις κάτι λόγια.....τι να πω? Εκπληκτικά!!!!! ::oh.::
Αστεροτρόπιο (Jeny) 24-09-2006 @ 16:20	Στ΄αγαπημένα Χρήστο. Στ' αγαπημένα.
Αγνή 24-09-2006 @ 16:49	Πολύ ωραίο Χρήστε..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο