| |
Έτσι ήτανε γραφτό μας
Έτσι τά΄φερε η ζωή,
εγώ εδώ, εσύ εκεί,
τώρα θα βρεθούμε
και μακριά θα ζούμε...
και μακριά θα ζούμε.
Ξέχασέ τα όλα τώρα,
γιατί έφτασε η ώρα,
αντίο για να πούμε,
να αποχωριστούμε...
να αποχωριστούμε.
Έτσι ήτανε γραφτό μας,
κάποτε νά΄λθει ο χωρισμός μας,
τώρα πιά είναι αργά,
οι καρδιές μας βρίσκονται μακριά.
Εμείς μαζί κινήσαμε,
με κοινό σκοπό
όμως παραπατήσαμε,
πέσαμε σε γκρεμό...
πέσαμε σε γκρεμό.
Κι εσύ φταίς κι εγώ φταίω,
φταίμε και οι δύο...
Δεν κλαίς, δεν κλαίω
κι ας λέμε αντίο...
κι ας λέμε αντίο...
Έτσι ήτανε γραφτό μας,
κάποτε νά΄λθει ο χωρισμός μας,
τώρα πιά, είναι αργά,
οι καρδιές μας βρίσκονται μακριά.
Πέταξαν τα όνειρά μας,
δεν συμφωνούνε οι καρδιές μας,
δεν είναι κοινά τα βήματά μας,
δεν διασταυρώνονται οι ματιές μας...
δεν διασταυρώνονται οι ματιές μας.
Πέταξε η αγάπη μας,
στέγνωσε το δάκρυ μας,
άδειασε το κρεββάτι μας,
κοιτάζαμε την πάρτη μας...
κοιτάζαμε την πάρτη μας.
Έτσι ήτανε γραφτό μας,
κάποτε νά΄λθει ο χωρισμός μας,
τώρα πιά είναι αργά,
οι καρδιές μας βρίσκονται μακριά.
Τώ-ρα-πιά-εί-ναι-αρ-γά
οι-καρ-διές-μας-βρί-σκο-νται-μα-κριά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
