| |
Γίναμε θηρία
Μέσα στούς δρόμους περπατώ
στο πουθενά βαδίζω...
κι όπου βρεθώ κι όπου σταθώ
την μοναξιά αντικρύζω...
την μοναξιά αντικρύζω.
Έτσι είναι η ζωή
αυτή είναι η κοινωνία
γίναμε απάνθρωποι
γίναμε θηρία.
Βρίσκομαι μέσα στην πόλι
με πολύ κόσμο κοντά μου
κανέναν όμως δεν γνωρίζω
όσο φτάνει η ματιά μου...
όσο φτάνει η ματιά μου.
Είμαστε πολλοί μαζί,
μα ο καθένας μόνος...
κι όσοι είναι μόνοι στην ζωή,
στην καρδιά τους, είν΄ο πόνος...
στην καρδιά τους, είν΄ο πόνος.
Έτσι είναι η ζωή
αυτή είν΄η κοινωνία
γίναμε απάνθρωποι
γίναμε θηρία.
Άλλος είναι μοναχός
και άλλος δίχως σπίτι
χωρίς φίλους και συγγενείς
και ζει σαν το σπουργίτι...
και ζεί σαν το σπουργίτι.
Τριγύρω οι περαστικοί
δεν τού δίνουν σημασία
και για όλους, η ζωή
δεν έχει ίδια αξία...
δεν έχει ίδια αξία.
Έτσι είναι η ζωή
αυτή είν΄η κοινωνία
γίναμε απάνθρωποι
γίναμε θηρία.
Πιό πέρα, κάποιοι νεαροί
γραφουν κάποια συνθήματα
για όσα πιστεύουν στην ζωή
στέλνουνε μηνύματα...
στέλνουνε μηνύματα.
Πιό κάτω είναι ο σταθμός,
τραίνα έρχονται και πάνε
άνθρωποι πού πάνε στην δουλειά
και άλλοι πού γυρνάνε...
και άλλοι πού γυρνάνε.
Έτσι είναι η ζωή
αυτη είν΄η κοινωνία
γίναμε απάνθρωποι
γίναμε θηρία...
Γί-να-με-α-πάν-θρω-ποι
γί-να-με-θη-ρί-α
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
