|
| Duma | | | Καλημέρα και καλή χρονιά στους φίλους μου! | | Πολύ γνωστό και για πάντα κατάλληλο και επίκαιρο το ποίημα «Duma» του Λέρμοντοφ. Η περίπου ακριβής, αλλά απλουστευμένη μετάφραση της λέξης «Duma» είναι η «βαριά σκέψη». Την πρώτη επικεφαλίδα (μόνο με μια λέξη!) που βρήκα άλλαξα την επόμενη μέρα, όμως και η καινούρια δεν με ικανοποίησε. Η τελευταία, τρίτη μου αναζήτηση ολοκληρώθηκε με σιγουριά ότι είναι ίσως η πιο σωστή επικεφαλίδα.
Μήπως οι φίλοι μου επισκέπτες μπορούν να με βοηθήσουν;
Η συλλογή
Με θλίψη τη δική μας γενιά παρατηρώ.
Το μέλλον της είναι είτε κενό, είτε σκοτεινό,
Και αποφεύγοντας της γνώσης το βάρος το μελετηρό,
Θα γεράσει μες στην αδράνεια και κέφι ελεεινό.
Ακόμη κι απ’ την κούνια είμαστε φορτωμένοι,
Με τα λάθη των πατεράδων και τη νόηση αργοπορημένη.
Σαν ίσιος δρόμος δίχως στόχο η ζωή μαραζώνει,
Σαν γλέντι στου ξένου τη γιορτή που αποκαρδιώνει.
Για το καλό και το κακό επαίσχυντα ατάραχη,
Απ’ την αρχή του έργου μαραίνουμε χωρίς μάχη σκληρή,
Μπροστά στον κίνδυνο αισχρά μικρόψυχοι,
Μπροστά στην εξουσία σκλάβοι σιχαμεροί.
Έτσι ο ισχνός καρπός, που νωρίς ωρίμασε αναγκεμένος,
Ούτε τη γεύση μας χαροποιεί, ούτε το μάτι,
Κρέμεται ανάμεσα στα άνθη των καρπών ορφανεμένος,
Η ώρα της ομορφιάς τους, η ώρα του να πέσει σακάτης.
Η ποίηση η υψηλή, της τέχνης τα αριστουργήματα,
Την ψυχή μας δεν αγγίζουν με θαυμασμό ανεπηρέαστο.
Με τσιγγουνιά προσέχουμε τα ανθρώπινα συναισθήματα,
Κλειστά από γυφτιά σαν θησαυρό άχρηστο.
Μισούμε κι αγαπάμε τυχαία και δεν μας αυτό ανησυχεί,
Χωρίς να δώσουμε σ’ ένα απ’ τα αισθήματα πρωτιά,
Και κάτι σαν ψύχος κρυφό βασιλεύει στην ψυχή,
Όταν στο αίμα μας βράζει η φωτιά.
Ανιαρές των προγόνων μας τα πλούσια γλέντια,
Και η ευσυνείδητή παιδιάστική τους ακολασία,
Χωρίς την τύχη και δόξα σπεύδουμε στου τάφου τα δόντια,
Πέφτοντας στης λησμονιάς την ανυπαρξία.
Σύντομα ξεχασμένοι ως πόπολο ταπεινό,
Παν’ απ’ τη γη θα περάσουμε αθόρυβα και χωρίς ίχνη,
Ούτε αφήνοντάς στους αιώνες στοχασμό φωτεινό,
Ούτε ένα έργο μνημειώδη κάποιου δεξιοτέχνη.
Την τέφρα μας με αυστηρότητα του δικαστή και του πολίτη
Θα την προσβάλλει ο απόγονος με ποιήματα ευφυέστερα,
Όπου ο εξαπατημένος γιός με πικρό χλευασμό επιπλήττει
Τον σπάταλο κι ανεύθυνο πατέρα.
Μιχαήλ Λέρμοντοφ
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
1838 (07.01.2023)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | |
|
Κων/νος Ντζ 10-01-2023 @ 09:16 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | -Ειρήνη- 10-01-2023 @ 14:56 | Υποθέτω η λέξη "duma" αποδίδει αυτό που νιώθει ο ποιητής και γράφει όπως γράφει. Οπότε, αυτό που εγώ εισπράττω από το ποίημα είναι κάτι σαν... αθυμία; ακηδία; παραίτηση; Το αποτέλεσμα της βαριάς σκέψης. Θα περιμένω να δω τη (τις) λέξη (εις) σου. | | inokrini 10-01-2023 @ 18:58 | ::theos.:: ::theos.:: | | kotsani 10-01-2023 @ 19:43 | Ευχαριστώ Αλεξάνδρα για την ανταπόκριση! Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η αθυμία ως κατάθλιψη περισσότερο και η παραίτηση ως εγκατάλειψη λιγότερο αποδίδουν σε μεγάλο βαθμό αυτά που νιώθει ο ποιητής. Αλλά εγώ ήθελα επικεφαλίδα που να έχει το βάρος της ρωσικής λέξης Duma και η πρώτη επικεφαλίδα ήταν «Ο στοχασμός», η δεύτερη «Οι συλλογισμοί» και τελικά δεχτικά τη λέξη «Η συλλογή». Ξέρω ότι οι βασικές ερμηνείες της είναι «συγκέντρωση ομοειδών πραγμάτων» και «σύνολο ποιημάτων, τραγουδιών..», όμως υπαρχή και τέτοια ερμηνεία: ο έντονος και επίμονος στοχασμός για (ένα) θέμα, η διερεύνηση ενός ζητήματος με τη σκέψη. Νομίζω βρήκα την σωστή επικεφαλίδα. Ή κάνω λάθος; | | Αγιοβλασιτης 10-01-2023 @ 20:43 | Πολύ καλό Γιώργο...
Καλή χρονιά ::hug.:: | | -Ειρήνη- 11-01-2023 @ 14:31 | Δεν ξέρω ρωσικά. Έγραψα αυτό που σκέφτηκα βασισμένη στο δικό σου "βαριά σκέψη" όχι με την έννοια της επίμονης σκέψης αλλά της δύσκολης σκέψης, της σκέψης πάνω σε δύσκολα, άσχημα, καταθλιπτικά πράγματα επειδή εκεί με οδήγησε το ποίημα. Με την έννοια που θέλεις εσύ, νομίζω η λέξη "συλλογή" είναι εντάξει, εμπεριέχει τις άλλες δύο σαν έννοιες. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|