| |
Μπήκε πάλι ο νέος χρόνος,
ο παλιός έμεινε μόνος
και τους στόχους σου έχεις βάλει από νωρίς
Πάλι θέλεις να γελάσεις
να γιορτάσεις και να κλάψεις
μα την πόρτα σου αν ανοίξεις τι θα βρεις?
έχουν φύγει οι δικοί σου
και εσύ ήσυχος κοιμήσου
μες τον κόσμο που έχεις φτιάξει για ζωή
σε έχουν φάει αυτοί οι τοίχοι
κι η πουτάνα σου η τύχη
που όλο λέει πως θα έρθει μα αργεί
θα ξεχάσεις το όνομα σου
δεν σε νοιάζουν τα δικά σου
άλλος έγινες δεν είσαι πια εσύ
και κοιτάζεις στον καθρέφτη
και αντικρίζεις ένα ψεύτη
ψεύτης ήσουνα και πριν να κοιταχτείς
του εαυτού σου η εικόνα
μοιάζει πάντα με κανόνα
που εξαίρεση δεν βρήκε να σωθεί
και τους φίλους σου τους γράφεις
δεν σε νοιάζει να υπάρχεις
δεν πιστεύεις τώρα πια στην ηθική
δεν σε πήρανε τα χρόνια
κι όμως μοιάζει με αιώνα
κάθε μέρα σου που φεύγει βαρετή
όλο πράγματα αγοράζεις
το κενό σου δεν μοιράζεις
τα κρατάς όλα για σένα εγωιστή
τα ντουλάπια σου γεμάτα
με αλκοόλ και πατατάκια
τα λουλούδια σου έχουν πλέον μαραθεί
και σιχαίνεσαι που βλέπεις
κάθε μέρα να πεθαίνεις
και πιστεύεις ότι όλα έχουν χαθεί
μα τη σκέψη σου διακόπτει
ένα φως που σε τυφλώνει
βγήκε ο ήλιος κι ήρθε πάλι το πρωί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
