| |
Οι μέρες κυλούν, ο χρόνος περνά
οι σκέψεις μου όμως δε μ’ αφήνουν
να προχωρήσω στη ζωή μου μπροστά
Παγιδευμένος σ’ έναν λαβύρινθο
που όμοιό του δεν έχω συναντήσει
όσο και να προσπαθώ
δεν μπορώ από εκεί μέσα να βγω
Εγκλωβισμένος στα συναισθήματά μου
περπατάω μέσα σ’ ένα σπίτι
τόσο άδειο, τόσο μουντό
μου λείπεις πολύ
Σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ πολύ
πάντα ελπίζω πως θα γυρίσει ο τροχός
και στην αγκαλιά μου θα γυρίσεις
Σε βλέπω παντού και κάθε στιγμή
η παρουσία σου είναι ηχηρή
έρχεσαι και μου αναστατώνεις τη ζωή
Ξέρω πως η παρουσία σου δεν είναι αληθινή
έρχεσαι και φεύγεις μέσα σε μια στιγμή
ένα συνεχές ταξίδι κάνει η σκέψη μου
που καταλήγει συνεχώς σε σένα
Κάθε μέρα ο ίδιος προορισμός
μια μόνιμη οφθαλμαπάτη
ένα μυαλό έτοιμο να εκραγεί
καθώς δε βρίσκω άλλη διαφυγή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
