| |
| | Ανήφορος |  | | | Ένα καράβι είναι το σώμα μας, που πλέει σε σκοτεινά νερά... Ν.Κ | | |
Ο άνθρωπος, πάντα τα συμβιβάζει με τον θάνατο,
τον πόνο και την θλίψη. Δεν έχει αλλιώς.
Τα καταπίνει κ τα αλέθει στο μυαλό κ έπειτα
οι στάχτες κάθονται απάνω στην ψυχή.
Την περικλείουν σαν καύκαλο σκληρό.
Της προσευχής, της προστασίας.
Του Θεού το καύκαλο ή της πληγής.
Παλιάς πληγής! Αρχέγονης!
Μόνο έτσι αντέχει να διαβεί τον " ανήφορο " του Καζαντζάκη. Μόνο έτσι θα φτάσει, μισότρελος, στο τέλος
του χρόνου...του.
Μισότρελος, ναι! Όπως το ακούς.
Αν έχεις δει ηλικιωμένους να μιλούν, νογάς.
Οι υπόλοιποι, ίσως άγιοι, ίσως άγγελοι ή
ίσως πιο μεγάλοι από τους φράχτες του νου τους .
Υψώνονται κ γίνονται "τρελοί".
Οι άγιοι "τρελοί" που δεν χωρά ο νους τους , μήτε τον "ανήφορο ", μήτε το τέλος του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS... | | | |
|
Αγιοβλασιτης
12-01-2023 @ 17:33 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | astrojoggi's
12-01-2023 @ 17:45 | Σαλοι μέχρι την κορφή!
Ευτυχη χάρηκα , μου έφτιαξες την διαθεση! | | Κων/νος Ντζ
13-01-2023 @ 07:42 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
