| |
Γκρίζα τοπία,
κορίτσι στ’ άλογο, τρέχει,
πόση ουτοπία,
το μέσα μου διακατέχει.
Του βασιλέα
γράμμα, στους άνω κομίζει,
μιαν αίγλη αρχαία,
αναβιοί και θυμίζει.
Χρυσή σφραγίδα,
για ν’ ανοιχτεί μες στον Άδη,
τα νέφη αψίδα,
φως ήταν κι έγινε βράδυ.
Η ιππέας διστάζει,
η ιππέας το πέρας αγγίζει,
στέκει, διαβάζει,
γραφή, που δεν τη γνωρίζει:
«Τώρα, με δόξα,
κοντά σας, πάλι επιστρέφω,
με καταδιώξαν,
γι' αυτούς, πλην, μίσος δεν τρέφω».
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
