| |
ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ
Κιαν τα χρονια διαβηκαν
και χειμωνες μας ζωσαν
οι μορφες αν χλωμιασαν
και τα ματια θαμπωσαν…
Κιαν κυρτωσαν οι ραχες
και στα ποδια ποναμε
οι ρυτιδες βαθαινουν
κι ολο κατι ξεχναμε ….
το σκυφτο μας κεφαλι
κιαν το στολισαν χιονια
κι αν περασαν για παντα
τα καλυτερα χρονια….
…Τα παλια νοσταλγουμε
Κι ότι πια εχει φυγει
κι οσους εχουν περασει
κι απομειναμε λιγοι
και μετρας τους αγωνες
ολους πουχεις δωσμενους
κιοτι εχεις προσφερει
σε δικους και σε ξενους……
Λιγες ωρες ο υπνος
με ατελειωτες σκεψεις
τη συνεχεια και το τελος
προσπαθεις να μαντεψεις
Τωρα τι στην ζωη μας
απομενει ακομη
που στην δυση οδηγουνε
γυρω ολοι οι δρομοι…
Μενει κατι μεγαλο
Την ζωη που γεμιζει
είναι η αγαπη για ολους
που ηρεμια χαριζει…
Με αναμνησεις κι αγαπη
κι αν τα νειατα περνανε…
Ωσπου ναρθει το τελος,
οι καρδιες δεν γερνανε….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
