Μου τη σπάνε όσοι φωνάζουν
μα δεν έχουν τι να πουν
κι αυτοί πως μ΄ αηδιάζουν
σαν σκυλιά που υπακούν.
.
Με προγκούν οι προδομένοι
που ΄χουνε συμβιβαστεί
απ΄ τη μοίρα τους δεμένοι
λες γι αυτό και χουν φτιαχτεί.
.
Δεν μ΄ αρέσουνε τα χέρια
κείνα που λιθοβολούν
μα εκείνα που στ΄ αστέρια
προσπαθούν να ζεσταθούν.
.
Δεν γουστάρω τους μεσσίες
κι όσους τους ακολουθούν
πως ξεχνάνε τις αξίες
στην ισχύ σαν γλυκαθούν.
Δεν ακούω όσους δικάζουν
με σημαία τα ιερά
μα αυτούς που σε κοιτάζουν
με σπασμένα τα φτερά.
.
Μ΄ αγριεύουνε οι κλώνοι
και οι μύριοι δικαστές
φίλοι της ψυχής μου, μόνοι
της αλήθειας εμπρηστές.
