| Αχ! Έμαθα για κείνη * πως καλοπερνά,
στα ταβερνάκια πίνει * και κρασί κερνά!
Ότι γυμνή χορεύει * πάνω στην σκηνή,
τής υποβάλουν σέβη, * κάμποι κι ωκεανοί!
Λεφτά πολλά πως βγάζει * κι όλα τα σκορπά,
σ’ αυτούς που ’χουν μαράζι * κι η ζωή χτυπά!
Κι αυτοί την αγαπούνε * και τη χαιρετούν,
«έχεις αγόρι; Πού ’ναι;», * κάποιοι τη ρωτούν!
Αχ! Έχω μάθει ακόμα, * τιάρα πως φορά,
με τ’ ουρανού το χρώμα * κι άνθη του βορρά!
Τριγύρω της, αγγέλοι * φτερουγίζουνε,
πως να γυρίσει θέλει, * μα την ’μποδίζουνε!
Π.Θ.Τουμάσης
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|