| |
Σ` ένα δέντρο χαράξαμε
δυο ονόματα και μια καρδιά
με ένα φιλί υπογράψαμε
του έρωτα τη μαχαιριά.
Πέρασαν χρόνια και καιροί
η χαρακιά μας μένει
άναψα απόψε ένα κερί
για να` σαι ευτυχισμένη.
Να ζεις καλά, σε χαιρετώ
να μην γνωρίσεις λύπη
στις αναμνήσεις σου χρωστώ
το πιο όμορφο παραμύθι.
Βαμμένη κόκκινη καρδιά
με χαρακιά και βέλος
θέριεψαν φως μου τα κλαδιά
ας πέσαν τίτλοι, τέλος.
Μια ραψωδία στα νιάτα
στερνό μας άγουρο φιλί
σαν σου δείνα τα άστρα
να τα`χεις μόνο εσύ.
Το δέντρο που πληγώναμε
ζει φως μου και ψηλώνει
μικρά παιδιά μαλώναμε
κι` έγραφε το στιμόνι.
Ψάξε το δέντρο μας να βρεις
ξεθώριασε και το σημάδι
γέλα, με τη ψυχή να πεις
γλυκό του Οκτώβρη χάδι.
Μ` αισθήματα παντοτεινά
σαν τραγουδούν τ` αηδόνια
και συ δεν είσαι πουθενά,
μια θύμηση, ακριβή κολόνια.
Χαιδεύει τις νεανικές καρδιές
για να κρατούν στο χρόνο
το άρωμα νιώσε τις βραδιές
με γιασεμάκια οξυγόνο.
20-1-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
