| |
κάποτε θα σε ξαναειδώ
αχ πόσα έχω να σου ειπώ
για της μανούλας τον καημό
για τ' αδελφού τον μισεμό
Ποιος ξέρει τότε αν μπορείς
μια απάντηση για να μου βρεις
πως καταντήσαμε ετσι εμείς
βράχοι και μάρμαρα κοπής
Εμείς που βρέχαμε το χώμα
με δάκρυ απ της ψυχής το χρώμα
να μην αφήνουμε να πει
ένα παράπονο στην γη
Λες κι είμαστε απ' την λάβα γέννα
κι όχι τ' ανθρώπινο το βλέμμα
που πολεμάει για να σωθεί
από την λόγχη την καυτή ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
