| |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
22-01-2023 @ 08:42 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ !!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
22-01-2023 @ 10:31 | Ωραίο!
::hug.:: | | Κων/νος Ντζ
22-01-2023 @ 17:58 | Διαφορετικά όμορφο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Φιλήμων
22-01-2023 @ 21:28 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | κοποιπεηστ
23-01-2023 @ 09:48 | Με πελαργούς μας μεγαλώνουν κι Άη Βασίλη...
Με παραμύθια πούχουν πρίγκιπες και δράκους.
Τους σκεπασμένους ίσως χάνουμε τους λάκους...
και το αόρατο της έκρηξης φυτίλι. | | zari.kardias
24-01-2023 @ 01:13 | Σε ένα αδύναμο σκοινί ακροβατούμε...
χαμένοι μέσα σε απάτες κι αντιθέσεις.
Καμία πίστη στις ανθρώπινες τις σχέσεις...
Kαι στων ερώτων τους εταίρους δυσπιστούμε.
Υπέροχη γραφή!!! ::theos.::
...με βαθιά φιλοσοφημένες σκέψεις!!! ::up.::
::hug.:: | | -Ειρήνη-
25-01-2023 @ 13:52 | Δε φταίνε τα παραμύθια, ούτε αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε, ούτε αυτά με τα οποία μεγαλώνουν τα τωρινά παιδιά, ίσα-ίσα, στα παραμύθια νικάει πάντα η καλοσύνη, επέρχεται δικαιοσύνη, ισορροπία, ανταμείβεται ο σωστός, οι κακοί συνήθως πεθαίνουν... πιστεύω ότι το προβλημα είναι ότι δεν ενηλικιωνόμαστε, μας αρέσει να ζούμε σε μια πλαστή πραγματικότητα όπως στα παραμύθια και να μην αναλαμβάνουμε ευθύνες αλλά κάποια στιγμή, θέλουμε δε θέλουμε η ζωή μας αναγκάζει να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι κι όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Αν έχουμε συνηθίσει στο ψέμα, δύσκολα θα προσαρμοστούμε στην αλήθεια. Ενδιαφέρον το ποιημά σου, ρεαλιστικό και με προβληματισμούς. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
