| Κοιτάζοντας, πάνω από το μπαλκόνι μας, μακριά τη (γλυκιά) χειμωνιάτικη φύση, σε ρώτησα για το επίμαχο θέμα.
Κάποια στιγμή, η ομολογία έφτασε ως τα χείλη σου αλλά την κατάπιες φαρμακωμένη !
Κατά βάθος την ανέβαλες γιατί ήταν κάτι που είχε έρθει ξαφνικά (πάνω που είχες ριλαξάρει) και σε τρόμαξε .
Ύστερα από τρεις μέρες, ξημερώματα (με το πρώτο φως της αυγής !), μού τηλεφώνησες θέλοντας να μού δώσεις μια εξήγηση για αυτό που είχαμε συζητήσει…
Και με ύφος αλαζονικό (που παρέπεμπε σε πριγκίπισσα βασιλικού οίκου…) μού είπες λόγια που κατέλυαν κάθε ευαισθησία και ευγένεια ψυχής !
Από τότε, το αμοιβαίο συναίσθημά μας γλίστρησε από μέσα μας σαν το νερό που φεύγει ανάμεσα απ' τα δάχτυλα…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|