| |
Είδα ένα όνειρο εψές, φίλε και ξύπνησα
τους στίχους μου διάβαζαν λέει σε κάποια τάξη
και κάποια όμορφη και καθώς πρέπει τύπισσα
μειλίχια πάσχιζε η έρμη να διδάξει
της κοινωνίας τα παιδιά της ''εκλεκτής''
τι θέλει έλεγε να πει ο ποιητής;
.
Ιδιωτικό σχολείο νομίζω ότι ήτανε
κι όλοι φορούσανε σακάκι και γραβάτα
δεκαεξάχρονα παιδιά που μάλλον πλήττανε
έτσι στα λόγια όπως πλήττουνε τα νιάτα.
κι αυτή επέμενε με σθένος να διαβάζει
και κάθε στίχο μου να τον εγκωμιάζει.
.
Σήψη μου μύριζε η τάξη και κλεισούρα
άραγε πέθανα ρωτούσα στ΄ όνειρο μου
και πεθαμένος ένιωσα σαν τον Ιούδα
γιατί τη ποίηση τη πρόσβαλα δια νόμου.
τ΄ απόκληρα μου εδώ πως βρέθηκαν στιχάκια
απ΄ των τρελών τα ξεχασμένα τα σοκάκια;
.
Κι έτσι όπως ξύπνησα είπα, ''τι εφιάλτης''
τους στίχους μου έπιασα αμέσως να τους σκίσω
σαν άλλος Τζακ να ήμουν ο αντεροβγάλτης
πήρα μαχαίρι τίποτα να μην αφήσω
τον όρκο αθέτησα στην ποίηση εν αγνοία
στα καθώς πρέπει να χωρούν και στα θρανία.
.
Μα κάποιο χέρι μ΄ έκανε κάποια ν΄ αφήσω
ίσως αυτά που ΄χουν ριζώσει στη καρδιά μου
που ίσως κάποτε τα σιγοτραγουδήσω
μ΄ όλους εκείνους τους τρελούς σαν τα όνειρα μου
σαν φάλτσα νότα στη δική σας παρτιτούρα
νόθου και κάλπικου καιρού καρικατούρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
