| |
Καρφί στο φόβο να σταματήσει
Η ελπίδα να ξαναονειρευτεί
Ψύχραιμα στη ζωντανή της φύση
Και κρυσταλλένια να βαπτιστεί
Βουλιαζω από κύμα δυνατό
Δεν έχω που αλλού να μείνω
Προέχει το ονειρώδες φανερό
Βιάζομαι ασυγκράτητος να γίνω
Είναι από κάθε τόλμη πιο πέρα
Που η φλόγα φανερώνεται πάλι
Ίδια με του φόβου τη φοβέρα
Και γιγαντώνεται αγάλι αγάλι
Τότε τ'αμύθιτα φτερουγίζουν
Να τα βλέπω να μην ξεγελιέμαι
Δεν μοιαζουν απόρθητα,μυρίζουν
Από τ’ασίγαστα αναγεννιέμαι
Χορηγός της πνοής η έξαρσή μου
Ανάβουν οι κόχες των ματιών
Ηλεκτρίζει τον στίχο η έκστασή μου
Το ξέρει το μέλλον των καιρών
Θροίζει τώρα ο άγνωστος χρόνος μου
Σείεται κι ο φόβος μου να πέσει
Ξαναζώ μα όχι πια μόνος μου
Η ελπίδα πλάι μου βρήκε τη θέση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
